Veluwe Classic 2013

4 en 5 oktober, Michel Schuurman en Gert van de Braak
Hindernis één: Reis door Azië was door toeval een week naar voren geschoven, hierdoor net op tijd terug om mee te doen met de VC.
Hindernis twee:, mijn vaste teammaatje Ries vond het nodig om 4 weken door Nepal te trekken (erg gaaf)., maar wat nu.
Michel Schuurman wilde deze ouwe man wel op sleeptouw nemen en zo kon de (korte)voorbereiding beginnen, voor weer een geweldig mooi opgezette Veluwe Classic.
Op vrijdag avond melden voor de (strenge, maar met glimlach) materiaal controle door Lisette en de briefing van Harm, even nog de slaapzak in en we kunnen weg om 04.00uur.
Proloog: De kaarten met CPs (checkpoint) zaten op het gebouw vast en mochten niet mee, dus ieder van ons drie coördinaten onthouden en hopen dat je er niet één vergeet. Strategie eerst de verste punten dan de punten bij de basis, dit ging vrij goed , nog een extra check voor CP 2 en we hadden ze, nu kregen wij de kaarten en konden we de coördinaten intekenen, ook dit ging vrij snel.
Etappe 1: op de ATB via het binnenveld richting Rhenen, de brug over en de Betuwe in, via de dijk (oppassen voor de schapen)naar het eiland van Mourik, alle CP’s waren goed te vinden, het tempo lag voor mij net wat te hoog om lekker in mijn ritme te komen, dan maar in het wiel van Mich , aankomend bij het CP blijken er nog een aantal teams dit voorbeeld gevolgd te hebben waardoor er een behoorlijk treintje was ontstaan, de CP hing in een ietwat gladde paal waar je half in moest springen en met wat behendigheid het gaatje in je kaart moest knippen, snel knippen en weer weg, hierdoor is het eerder ontstaande treintje ontspoort en kunnen we weer alleen verder.

De fiets wordt bij Mourik vervangen door de kano, punten weer intekenen en varen maar, het is nog steeds donker maar het is prachtig weer dus genieten. Na een 100 meter varen lopen we vast, dus hier beginnende de natte voeten al, uit de boot stukje slepen en weer varen, alle punten worden opgehaald.
Met de kano weer op het droge , starten we met een rondje door de touwen. Vervolgens een loopetappe (hier werd de navel ook nat). Goed op schema en met alle punten op zak, besluiten we om de bonus punten bij het kano varen niet te doen. Belangrijk was om alle etappe’ s en alle CP’s, binnen de deadline te halen en als er tijd over is maximale bonus punten binnen te halen.

Wij krijgen een nieuwe kaart met coördinaten voor de fietsetappe, intekenen en weer op pad richting het pondje bij Amerongen, hier kunnen we nog net aan boord voordat hij vertrekt.
Na het intekenen (op de pond) van de punten voor een latere loopetappe, stormen we weer van de boot, hoor ik Mich nog roepen is de CP geknipt, wow dit was elk team op de boot door de hectiek vergeten, snel terug anders is het weer een verloren kwartiertje.
Aangekomen in Amerongen starten we met een mooie run @ bike etappe over de heuvelrug, deze eindigt bij het Leersumse veld waar we met de loopetappe gaan starten.
Ik heb de coördinaten en omschrijving, vraag aan Michel heb je de kaart?, OEPS dat was even schrikken, deze zat nog op de fiets die we hadden achtergelaten bij de start van Run&Bike.Na wat overleg bij de controlepost kregen we een nieuwe kaart (Elwin bedankt) jammer van de al eerder ingetekende punten (moest weer opnieuw) maar we konden verder.
Het eten en drinken gaat goed, de sfeer is perfect, alle CPs nog binnen, prachtig weer in een mooie omgeving ,dus genieten.
Na de loop etappen weer Run Bike terug naar Amerongen , daar nog snel even bij de hockey de bidons vullen en weer op de fiets richting Bennekom/Ginkels hei. Ondertussen ook al wat bonus punten mee kunnen pakken.
Aangekomen krijgen we de coördinaten voor weer een behoorlijk stukje lopen (18 km incl. bonus), de stramme benen gaan niet meer zoals in het begin maar daar hebben de meeste teams last van, dus langzaamaan weer dribbelen voor zolang het gaat. We besluiten om ook de bonuspunten op te halen, deze liggen behoorlijk uit koers, maar na wat gekruip door een modderig tunneltje weten we ze te vinden en kunnen terug.

Nu nog een korte fietsetappe die zonder problemen verloopt, moeten we aan de hand van een luchtfoto nog 6 CP ophalen rondom de start locatie, dit lukt na wat klim en kruipwerk. Nu nog even boogschieten, dit doe Michel prima waardoor we naar de laatste Special Task moeten.
Nog één CP hadden we nodig, laat die net op de 20 ste verdieping van het naastgelegen flatgebouw liggen, geen probleem als je de lift mag gebruiken maar dat was natuurlijk niet de bedoeling.
Met lege benen dribbelen we naar de Finish vlag, mooi voor de deadline zijn we binnen, en met een uiteindelijk 14e plek kunnen we goed tevreden zijn.
Michel bedankt voor je gezelschap, het scherpe coördineren, rare vragen?, snelheid etc.
X-Bionic Veluwe Classic bedankt voor de fantastische mooie race, warme douche heerlijk eten, en natuurlijk de bronzen koe
Werd nog even in het zonnetje gezet door Harm (hij weet wel hoe die een ouwe man blij kan maken) door als enige alle edities van de VC gedaan te hebben mocht ik de bronzen koe in ontvangst nemen, dank daarvoor, hij staat op de schoorsteen mantel

Gert

Leeuwarden 2013

door Ronald
Na een jaar trainen , heb ik besloten om mee te gaan doen met de BSC.
’s Morgens vroeg in Leeuwarden aangekomen.
Bij het zien van de laatste twee combinatie hindernissen werd ik behoorlijk zenuwachtig.
Ze zagen er pittig uit, ben ik hier wel klaar voor?
Rustig gestart, eerst een swing-over, boomstam mee over drassige ondergrond.
Boomstam vlot doorgehakt. Meerdere swingovers en een apenhang met lussen, een zeecontainer; deze was glad maar in drie keer erover heen, de eerste combinatie hindernis swing-over, apenhang, even wachten, het gaat hier niet zo vlot, een paar snelle deelnemers voorgelaten, met een touwslinger in een verticaal net, apenhang, verticaal touw onder schot door verticaal touw omhoog, gaat goed, weer over naar apenhang, glij weg en val uit touw. Jammer, bandje ingeleverd…
Vervolgens verder naar de brug, over horizontale ronde balk naar onderkant brug, via onderkant metalen balk in apenhang naar de overkant, de twee mannen voor me vallen in het water, maar ik kom toch aan de overkant, in een net naar beneden, weer een apenhang, gaat weer lekker, maar m’n armen worden wel moe, in sloot springen en van uit de sloot over 4 balken klimmen. Rondje lopen met drie autobanden op sleeptouw, nog een combinatiehindernis, verder op verticaal net, nog over drie schotten klimmen en dan een verticale ronde paal. Die had ik nog niet geoefend en moest ik na drie pogingen opgeven.
Weer verder naar de kop van jut, dat lukt wel. Op naar de twee laatste combinatiehindernissen.
Helaas lukte het niet meer, rustig uitgelopen.
Nu weet ik wat een BSC wedstrijd inhoud en waar ik nog hard voor moet trainen.
Ik ben vastbesloten om binnenkort een wedstrijd uit te lopen met bandje.
Op naar BSC Neede.

Ronald

Udenhout 2013

door Mark van Zeijl
Als je dan ‘s ochtends de gordijnen open maakt en een strak blauwe lucht ziet, dan kun je niet anders dan concluderen dat dit een goed voorteken is voor de run in Udenhout. Had ik aan het einde van het vorige seizoen nog ernstige twijfels, uiteindelijk heb ik besloten om toch maar een zesde seizoen RUC te gaan lopen. Onderweg naar het zuiden komen er nogal wat wolken aan, maar de weergoden zijn ons uiteindelijk gelukkig gezind, het is de hele wedstrijd droog gebleven (in tegenstelling tot vorig jaar). Ik merk dat ik vreselijk zenuwachtig ben, pas bij de start kom ik een beetje tot rust. Het eerste half uur loop ik nog niet lekker, speerwerpen op een hooibaal gaat mis en ik mag een strafrondje doen zodat ik achterin mijn startgroep kom. Dan gaan we los met lange apenhangen en meervoudige swingovers. Langzaam maar zeker kom ik in de stemming en krijg de indruk dat het parcours wat makkelijker is dan vorig jaar. Nils (10 minuten later gestart) schiet me voorbij en langzaam maar zeker komen we tussen de TSC-ers terecht die hun tweede rondje lopen. Een glad enterladdertje boven de sloot doe ik soepel. Ik blijk ineens Nils weer op zijn hielen te zitten, hij verklaart zijn dag niet te hebben. Ik wordt vervolgens weer op de hielen gezeten door Tim (15 minuten later gestart), die zijn eerste RUC wedstrijd loopt.

Udenhout heeft vaak creatieve hindernissen, zo ook nu weer met een dunne stam klim met swingover, een aantal atleten gebruiken hun wedstrijdshirt om nog een beetje grip te krijgen. Vervolgens het altijd beruchte elastiek swingover, gelukkig deze keer gewoon vanaf de grond en niet in het water. De hindernissen gaan nog steeds soepel maar de benen beginnen wat te piepen. Het kastelenlaantje kent dit jaar een heel andere opzet, een opgebouwde combi hindernis met apenhangen, ringen, een plank waar je onderdoor moet en als eindpunt een schuine steigerbuis. Gelukkig zijn er 3 rustpunten onderweg en is het hiermee wel goed te doen. Via de duiker op naar de eindhindernis met een fraai (dus lekker dun) stammetje. Na het doorhakken nog even de eindhindernis, die ook wat eenvoudiger is als vorig jaar en dan kan de vuist in de lucht na 2 uur en 25 minuten. Gehaald met bandje, wel wat langzamer dan vorig jaar maar toch tevreden.

Dan kan ik niet anders dan mijn hoed afnemen (met buiging) voor Tim, die als eerstejaars RUC ruim 20 minuten sneller heeft gelopen dan ik. Ook een dubbele buiging voor jeugdleden Nick en Sigrid die als koppel de 12 km in 2 uur en 15 minuten hebben gelopen. Oudere atleten wees dus gewaarschuwd want de jeugd komt eraan. Dat bleek ook bij de Rookie run waar Eva tot haar eigen verbazing op het erepodium terecht kwam.

Zoals altijd heeft Udenhout weer een mooie start van het survival seizoen weten te brengen. Op naar Leeuwarden (nog 3 weekjes).

Mark

Foto’s van met name onze jeugdleden vind je hier.