verslag door Rogier Thomas
Om met de vergelijkbare woorden van het vorige verslag te starten: De dag in Leeuwarden begon al heel erg NAT.
De gehele reis vanuit onze regio, de rit door De polder en eindbestemming naar het recreatie terrein waar deze 15de survivalrun zou plaatsvinden, heeft ‘t alleen maar geregend. Je verwacht dan dat ook eens ophoudt, maar nee, alleen maar meer gedurende de ochtend! Deze regio heeft uiteindelijk danook 72 MM neerslag gehad.
Wij; Han & Rogier zouden in de BSC competitie starten om rond 11.00. Na wat inlopen en moed inpraten of je er verstandig aan doet met deze weersomstandigheden aan zoiets mee te doen, starten we ieder in aparte groep van een 10tal atleten.
De eerste hindernissen waren eenvoudig te noemen maar wel direct doorweekt door ons in modder & heuphoogte gevulde sloten, te laten spelen.
Na vrij snel een drankpost tegen te komen en positieve geluiden van: jullie zijn al ver…,zag ik het steeds meer de lol ervan in (blijkbaar zorgt het tikken van regendruppels op je hersenpan er toch voor dat er endorfine wordt aangemaakt..)
Na goed halverwege in de run te zijn, zag ik de bekende ‘straat van hindernissen’. Ik begon steeds meer te merken wat de extra belasting van natte kleren, koude huid en ’t soms te roekeloos nemen van hindernissen, voor je betekent. Het was dus tijd om scherp te blijven, geen onnodige fouten maken en snel doorgaan voor uiteindelijke warmte! Dit gezegd te hebben, is het net gelukt met behoud van ’t bandje maar met de ergste verzuring in onderarmen ooit. ’s Avonds waren de afvalstoffen nog altijd niet verdwenen uit deze moedige maar ook zo gehaverde armen!
Vervolg hierna op karakter, veel lopen wat mij goed ligt en dan de boom..stam.Ik dacht dat teak niet in NL groeit…toch. Dit was een stam met diameter van minstens 30 CM en nog keihard. Toch gelukt na enorm veel hak & zaag slagen en vervolg naar de eindhindernis om deze run succesvol af te ronden. Gelukt met een tijd iets onder de 2 uur en Han daarin zo’n 10 minuten sneller. We waren beide enorm opgelucht, trots en analyseerde direct waar meer op getraind moet worden. Blijft aan je knagen als je zo afziet en direct plan te vatten om dit de volgende keer te voorkomen!
Rest nog te zeggen: prima run die met droog weer zeker goed door een gemiddeld ervaren survivallaar, kan worden gelopen.
Verder dank aan de goede organisatie & vrijwilligers die echt de hele dag in regen en kou hebben gestaan. Enige minpuntje van ’t geheel, zijn de douche gelegenheden. Die kunnen gek genoeg nooit voldoende of met het bekende warme water, beschikbaar zijn.
Nu bijkomen, aankomende periode doortrainen en op naar de 2e BSC run!
Gr, Rogier
verslag van Mark van Zeijl
En daar sta je dan bij de start van 12 km recreatierun in Harreveld. Na het koppel Alex en Mark te hebben uitgezwaaid, mag ik beginnen. Ik wilde wel eens weten of ik, na een seizoen BSC, klaar was voor de RUC. De fanclub langs de lijn, plakkerig weer met 26 graden, storm, regen en hagel als voorspelling boven het hoofd, gaan we beginnen.
Het begin gaat prima, geen gekke hindernissen (behalve een heel modderig net) loop ik soepeltjes met een aantal mannen van mijn startgroep. Bij het boogschieten ontdek ik dat de training in Almere toch wel heel diep is weggezakt, maar omdat de postbemanning niet wil dat ik afga voor de ogen van mijn dochters, mag ik drie pogingen wagen. Maar ik moet toch wel wat oefening zien te krijgen. Swingovers en heel veel apenhang, maar ik loop lekker en op meer dan de helft van de afstand blijkt ik pas 1 uur en 10 minuten bezig te zijn, het gaat goed. Dan haal ik Alex en Marc in, maar zij willen de run graag samen met de bezem man uitlopen dus dat telt niet echt. Na een heel modderige sloot met net (volgens mij hebben ze speciaal patent op de Harreveldse modder, je krijgt het nooit meer uit je kleren) een swingover met een soort wasbordjes, eigenlijk veel armkracht want je voeten kan je er niet echt in kwijt.
En dan komen de klappen, bij de combi hindernis met autobanden, een lange apenhang langs een drietal bomen, en een klim op een plastic buis, val ik uit de entertouwtjes, dus met zware armen nog een keer, na nog een stukje apenhang kom ik meer vallend dan afdalend naar beneden, gelukkig nog wel met bandje. De lucht wordt nu wel heel donker, en de hindernissen steeds moeilijker. De laatste kilometer valt het tempo hard terug, maar dan komt toch de eindhindernis in zicht, hoewel niet heel moeilijk, valt deze toch heel zwaar doordat de batterij leeg is. Vanwege het onweer is de kraan omlaag gehaald, en mogen we het net bovenlangs doen in plaats van onderlangs.
Met de lang verwachte afkoelende bui finish ik op mijn tandvlees, met 3 uur en ongeveer 10 minuten op de klok. Op de felicitaties van Bart kan ik nauwelijks meer reageren, IK BEN OP! Ga ik nou volgend jaar de RUC lopen? Mmm, daar ga ik maar eens een nachtje over slapen. Wel voldaan omdat ik met bandje binnen ben gekomen. En dat is toch weer een forse verbetering met de 12 km koppelrun in Udenhout, die ik aan het begin van het seizoen liep en welke mij, na inlevering van het bandje, toch nog meer dan 4 uur kostte.
Mark
Veel foto’s op: http://www.oostgelrenieuws.com/nieuws/
Vol zelfvertrouwen zijn zowel zaterdag als zondag weer een aantal Fitters naar De Knipe afgereisd. Zowel de BSC’ers (voor hun was het zelfs het eerste NK) als de Fit-atleten op zondag hebben zich weer uitstekend vermaakt in het hoge noorden.
Zoals gebruikelijk had de organisatie weer een prachtig afwisselend parcours gebouwd en hielden de juryleden de boel strak in de hand. We kunnen terug zien op een fantastische survivalrun!
Alex had onenigheid met een paal, die na een hevige kopstoot van Alex het veld ruimde, waarna Alex zijn weg kon vervolgen. Michel noemde het een pittig parcours maar heeft zich uitstekend vermaakt. Bart vond de hindernis in de hoogwerker zo mooi dat hij besloot deze twee keer te doen!
Helga werd eerste bij de dames van BSC en draagt het hele seizoen de titel Nederlands kampioene! Van harte gefeliciteerd Helga! Afgelopen dinsdag is ze tijdens de training nog even in het zonnetje gezet. Met een bos bloemen en een fles champagne in de hand werd haar het Wilhelmus toegezongen! Hieronder de foto van dit moment:
De uitslagen zijn te vinden op: http://www.survivaldeknipe.nl/
