Afscheid van een RUC-tijdperk
door Kees
Na op zaterdag eerst een warming-up in de fun-run van Zeewolde met enkele dames van de lange-afstand wedstrijdgroep die ik bij een concurende club training geef, was het zondag toch zover. Mijn laatste RUC-run!?
Op de heenweg Bart al wat moed ingepraat voor het epiloog in Harreveld.
Lekker rustig gestart met mijn grote voorbeeld Johan (de King van Zeewolde 2012) in de serie. Deze keer zonder kanos het eerste water door. Wel met laddertje overpakken (waar Alex helaas al zijn Waterloo vondt; Alex succes met herstel van je knie). Daarna het trainingsbosje in die ik vorige herfst tijdens een vakantietraining nog goed had geoefend. Appeltje eitje dus.
In rustig tempo verder: genieten was het motto.
Sinds vorig jaar hadden de bouwers niet stil gezeten. Extra hindernissen erbij. Geen combis maar vooral setjes van 4-5 swingovers ed. bij elkaar. Niet moeilijk maar het tikt wel aan.
Halverwege komt Nils nog voorbij. Super-geconcentreerd dus wil hij me niet kennen. Effe sprintje voorbij maar een crack als Nils laat zich niet opnaaien. Rustigin zijn eigen tempo komt hij er weer overheen.
Direct daarna een nieuwe slootcombi. Lekkere slappen touwen zodat je helemaal in het stinkende water hangt. Wel gezellig druk en dan komen er ook nog net de eerste golf TSC-ers eraan. Ruim baan geven dus en 5-10min. wachtten. Na deze fuik is er weer ruimte genoeg. Beetje zon, dus weer warmlopen. Lekker rondje maken met stammetje van niks. Korte touwtjes pakken, wasbordje ect. Volop lol op een zondagmiddag.
Ondertussen nadert de kraanhindernis. Die gaat lekker vlot. Onder het 1e netje langs. Handje van concullega en hup op de middenbalk. 2e netje onderdoor. Terug binnen het net door naar boven, catcrawl en weer met 2 droge voeten aan de overkant. Nog 2 neusvegers en de eindcombi. En dan de laatste bel bij de RUC.
Na de welverdiende warme douche nog ff teruggelopen naar de kraanhindernis allerlei toppertjes tegengekomen. Alex strompelend met dikke knie, Dennis en Mich die net deden of ze nog 20 waren. Rick die op 1 km al aan de eindsprint bezig was. En bij de kraanhindernis Janco en Thijs die na een lange dag deze hindernis ook nog effe bedwongen. Gelukkig hoorde zij niet bij de vele kabouters Plons aldaar.
Al met al een mooie, uitgebalanceerde run.
Op 2 juni klonk het startschot voor de NK RUC in De Knipe. Ervaren survivalaars als Kees, Johan en Nils waarschuwden ons dat dit een loodzware run is. Dat weerhield Guido, Mark, Bart en ondergetekende er niet van om zich in te schrijven voor het Nederlands Kampioenschap. En we hebben het geweten. Allevier waren we het erover eens dat dit een veel te zware run was (voor Kees, Johan en Nils).
Wij vieren en meer dan 3000 andere deelnemers waren heel blij te zijn afgereisd naar dit prachtige survivalbedevaartsoord! We hebben genoten en hadden uiteraard hierbij het geluk dat het zondag prachtig weer was! Goed we zijn net geen Nederlands Kampioen geworden, maar leverden toch heel mooie prestaties door vele andere deelnemers voor te blijven in de uitslag en zonder problemen de af en toe toch wel pittige hindernissen te overwinnen.
Niels
door Helga
Afgelopen zondag was de 15e Q-man Toer. Ik had er al veel over gehoord maar nog nooit aan meegedaan. Samen met Vincent, Johan en Rick heb ik ons ingeschreven als team Fitje Zeist.
In alle vroegte rijden we richting De Heurne, waar ze zelfs nog aan het opbouwen zijn. Al snel begint het drukker te worden en vele bekende gezichten komen voorbij. Inmiddels is ook het team Banaan gearriveerd met Tim, Dave, Jeroen en Rick. Ja, Rick heeft er zin in, hij gaat in beide teams meelopen! We zijn vroeg, dus we gaan even het parcours verkennen. Nou dat belooft wat, fijne laantjes en alles kort op elkaar.
Om 10 uur gaat de eerste groep van start met Dave, met een enorme sprint rent iedereen weg. Een kwartier later is ons team aan de beurt, Johan start als eerste. Als een volleerd RUC-er zou dit toch appeltje eitje moeten zijn. Maar nee niets is minder waar, volgens mij is Johan zenuwachtig! Hij heeft zelfs zijn schoenen vergeten en heeft nu de schoenen van Vincent aan. Voordat Herbert Luimes het startschot kan geven is de 2e groep al weg. Johan gaat er als een speer vandoor, het eerste stuk van het parcours kunnen we meelopen. Tot de waterhindernis en dan moet je alleen verder.
Rick start als tweede en staat ongeduldig te wachten of Johan al in het zicht is. Daar komt Johan aan, helemaal kapot en met gigantische volle onderarmen. Dat valt toch zwaar tegen! Rick gaat flitsend door het parcours alsof het niets is.
Na Rick is het mijn beurt, ik neem het hesje over en ga er vandoor. Na een paar hoge swingovers kom ik uit bij het kajakken, altijd weer een kunst om de kajak recht te houden. Pfff Dan de waterhindernis langs de start, onder de brug door naar de banden sleep. Dan krijg je een prachtig laantje!! Onder aanmoediging van Vincent en Johan ga ik er door heen. Het is echt pittig, de onderdelen zijn zwaar en kort op elkaar, voor een loper als ik geen tijd en meters dus om te herstellen. Ik mag al sneller dan verwacht een boomstammetje meenemen, maar ik moet nog even wachten met hakken want er hangen nog een aantal hindernissen op het parcours. Dan mag ik eindelijk aan mijn favoriete onderdeel beginnen, hout hakken!! Maar ik heb geoefend, dus dat stammetje is redelijk snel gekapt. Op naar het laatste laantje met o.a. 3x een lange apenhang achter elkaar, pittig voor de onderarmen!!
Bij de eindhindernis staat Vincent al te trappelen van ongeduld om het hesje over te nemen. Rick is ondertussen voor het andere team van start gegaan en Vincent heeft de achtervolging ingezet! Gedurende het parcours weet Vincent Rick in te halen maar verspeelt uiteindelijk zijn voorsprong bij het laatste laantje. En je zult het niet geloven maar zelfs Vincent heeft het echt zwaar, hangend in de hindernis en geen glimlach te bekennen!!
Na afloop zitten we met z’n allen lekker in het zonnetje na te genieten van deze super leuke dag. Het was een korte run, maar echt enorm zwaar voor de onderarmen. Ik vond het leuk om een keer mee gemaakt te hebben, thanks mannen!!
