Jeugdtraining Fit Zeist werpt nu al zijn vruchten af!
In het Noord-Hollandse Grootebroek werd zondag 12 september het het open NK survival koppelrun georganiseerd, alweer de eerste run van het nieuwe survival seizoen. Voorafgaande was er de prijsuitreiking van de eindklassering van het survival seizoen 2009/2010. De jeugd van survivalgroep Fit Zeist kwam ook naar Grootebroek om de nodige prijzen in ontvangst te nemen. Bij de meisjes JSCC was Sigrid van Holland, na vorig jaar derde te zijn geworden, nu tweede in het eindklassement. Bij de meisjes JSCB was het wederom Simone von der Linden, die net als de voorgaande jaren bij de meisjes JSCC eerste werd. Een bijzondere prestatie, gezien het feit dat het niet alleen een leeftijdsklasse hoger is, maar ook dat Simone alle runs waaraan ze heeft meegedaan heeft gewonnen (maximale scoren). Bij de jongens JSCB was Nick Kamperman derde in het eindklassement. Drie geweldige prestaties die beloond zijn met een top drie klassering in het het circuit 2009/2010, maar daarnaast doen er nog meer survival kids van Fit Zeist mee die wekelijks trainen en op hoog niveau meedraaien in het circuit.
Het open NK koppelrun in Grootebroek werd gehouden voor zowel senioren als de jeugd. Bij de jeugd (10 t/m 17 jaar) waren het na een run van 8 km en ruim 30 zware wedstrijd hindernissen Sigrid van Holland van Fit en haar vriendin Elianne Huitema uit Zwartsluis die Nederlands kampioen werden. Ook de volgende koppels met Fit-kids deden mee: Eva & Jonna, Alex & Dave, Simone & Sjoerd en de reuzenkleuters Annemarie & Inger. De 15 jarige Hannelieke draaide vast warm voor de JSCA en liep de 13 km individueel.
De zusjes Eva en Jonna van den Berg gingen de uitdaging aan om als origineelste koppel de run uit te lopen. Ondanks de goede poging van Mark en Bart waren het toch Eva en Jonna verkleed en geschminkt als clown die de eerste prijs wonnen. Via deze link zijn de foto’s van onder andere de prijsuitreiking te zien.
Oerinstincten in het Oerbos. (door Glenn)
Wat begon als een druilerige dag met slechte weersverwachtingen eindigde met veel lol en schitterend weer dat ervoor zorgde dat men de jassen uit moest doen en kon genieten van de warme zon…
Streker Oerbos Survivalrun, lees ik net op mijn bandje, dat ik tot dinsdag trots om houd, is een tweejaarlijks terugkerende survivalrun. Men heeft dus een jaar de tijd om een zeer afwisselende, leuke, inspannende, goed geregelde en mooie run te organiseren. Zelf het weer regelt men daar op ’t platte land.
Omdat de start en finish zo’n kleine 8 kilometer uit elkaar lagen, heeft de organisatie bussen ingezet om de deelnemers naar het startpunt te vervoeren.
Op gezette tijd vertrok er een bus voor je eigen startmoment (dat was dan ook de enige). Hield dus in dat als je die bus mistte, je mogelijk te laat bij je start zou arriveren. Maar er zijn altijd mensen die het voor elkaar krijgen de bus te missen…. Ik zal geen namen noemen, Bart (en Mark) weten jullie wie het waren? J
Om half elf waren Ive en ik bij het startpunt en begonnen om 11u00 onze 13 km recreatieve koppelrun.
Een run met maar liefst 50 hindernissen….! Er stond ons nog wat te wachten. Het weer was top voor een run als deze. Even leek het erop dat Chac roet in ons eten ging gooien, maar niets was minder waar het werd steeds mooier… Bij hindernis 3, kan ook 4 zijn geweest (lange apenhang over het water) moest ik terug uit mijn eigen touw om Ive omhoog te helpen. Daarbij kwam, geheel uit het niets, mijn steigtouw in m’n gezicht. Even zag ik letterlijk sterren en moest tot mezelf komen. Wat een klap was dat. Mijn gezicht is aan de rechterkant nog wat opgezet. Gelukkig kwam het uiteinde niet in mijn oog….
Heel veel modder en veel water lag er op de route en de mooie hindernissen moesten ervoor zorgen dat de deelnemers flink gehinderd zouden worden. Ik dacht dat er alleen in de Amsterdamse grachten rommel werd gedumpt. Zelfs in Grootebroek plonst men van alles in de sloten. Ivelina werd aangevallen door een complete tuinstoel die de duiker voor haar over het hoofd had gezien. Ik heb die stoel op de kant gegooid zodat omstanders er nog iets nuttigs mee konden doen. Hier en daar een steuntje gegeven, maar ze heeft alle hindernissen glansrijk overwonnen. Al met al heeft Ive een fantastische run gelopen. Alleen spijtig dat wij bijna een kwartier hebben verloren met wachten bij de tokkelbaan. Uiteindelijk zijn wij op plaats zeven geëindigd van de 40 koppels. Fit heeft naast onze prestatie haar aanwezigheid kenbaar gemaakt. Onderweg zagen we Ries die les kreeg van… (zijn dochter??) Peter (van Aartsen) heeft gewonnen bij de recreanten. Helaas was hij al vroeg klaar waardoor de meeste van ons hem niet binnen hebben zien komen. Timo heeft uit handen van de Burgervader de nummer 1 status, een flinke som geld en een bos bloemen ontvangen. Verdiend , want hij heeft gestreden voor wat ie waard was. Ydo de Vries (gevreesde concurrent) heeft hij in de laatste zeer spannende meters verslagen! Naast de podiumplekken hebben de Fitters er hard aan getrokken. Voor het eerst heb ik Michel het zwaar zien hebben. Hij vormde samen met Jeroen een koppel. Wat gingen die twee weer tekeer J
Ook Bart en Mark waren actief als Jansen & Jansen (hoef niet meer te zeggen toch??) J
Grootebroek complimenten en wat ons betreft tot 2012!!
Een hele serie foto’s is te vinden op: http://teamamdak.nl
En ze hebben ook de krant gehaald!
Zoals elk jaar proberen wij het trainingsseizoen op een leuke manier af te sluiten en ook dit keer is dat gelukt. Dankzij Alex, dat moet gezegd!!! Alex heeft het evenement weer eens goed voorbereid en uitgewerkt! Hoe doet hij dat toch zo snel? En zonder hulp!?
Afijn, dinsdagavond ging een groot aantal koppels van start na een briefing door Alex. 400 meter, 10 genummerde hindernissen, routekaartje in plastic niet-waterdicht hoesje, fietsend richting Amelisweerd, stukkie zwemmen, rennen, klauteren, beetje hijgen, weer fietsen, weer rennen en hindernissen. En dat allemaal met warm zomers weer. Prachtige route langs oude en bestaande beddingen van de Kromme Rijn, bijzondere fauna van harige rupsen (hebben jullie ze gezien?), langs Fort Rhijnauwen, over een spiksplinternieuw stukje bunkerpad, langs het oergezellige pannenkoekenhuis ( roken jullie de zoete geuren ook?), over het nieuwe schelpenpad bij het Fort (met schapen), door donkere kathedralen van hoge dichtbebladerde bomen, en weer terug de zandbult op bij Zeist.
En bij terugkomst lekker wat te drinken met een bescheiden zoutje.
Elwin en Kim bleken het snelste gelegenheidskoppel, ondanks dat Elwin in alle eerlijkheid opbiechtte dat er hier en daar wat schoonheidsfoutjes waren. Nou ja, bij wie niet?! Dus krgen zij de pet die ons allemaal past.
En onze drie hekkensluitende musketiers, die run-bike-runnend van start gingen, werden beloond met een lekker zoethoudertje. Maar waar kwam ineens die derde fiets met lekke band vandaan?
Rond 22.00 uur was het feestje weer voorbij en kunnen wij weer enkele weken opladen voor het nieuwe seizoen. Uiteraard kan er gewoon doorgesport worden, zij het met met enige aanpassing (zie eerdere berichten). En Peter verzorgt nog een trainingsschema voor een enerverende zomer!
Sportieve groet,
Vincent de Graaf
