Vollenhove 2011
(waar zijn de veteranen gebleven?
Stonden we in 2009 nog met een grote schare ervaren survivalaars (ook wel oude rotten of bij sommigen zelfs veteranen genoemd) aan de start, dit jaar neemt de jeugd het over. Sanne en ik zijn er vroeg bij, zodat we eerst Eva en Sigrid (JSC-B) kunnen uitzwaaien en de eerste kilometers kunnen aanschouwen. Vervolgens starten Jonna en Sanne bij de JSC-C. Bij een hoge kraanhindernis valt een jongen vanaf zo’n 4 meter hoog in het water en staat wat verdwaasd te kijken waar hij is. Gelukkig halen een paar omstanders hem al klappertandend uit het water, vervolgens breng ik hem terug naar de kleedruimte omdat hij verder lopen niet meer ziet zitten. Jammer dat dit incident volledig aan de vrijwilligers bij de hindernis voorbij gaat. Ik zie Sanne rustig de kraanhindernis ingaan via een schuine apenhang, gevolgd door een aantal verticale touwtjes. Voordat ze aan de afdaling toekomt stormt de eerste startgroep van de BSC door de hindernis heen en wacht de jeugd bibberend tot de rust terugkeert. Zoals Helga al had voorspeld is de startvolgorde verre van optimaal.
Vervolgens mag ik me op mijn eigen RUC wedstrijd gaan focussen. Dave start gelijk met mij maar verdwijnt al snel uit mijn blikveld. Vollenhove is, zo leert de overlevering, geen moeilijke run voor wat betreft de hindernissen. De meeste zijn enkel met soms een extraatje. Ondanks de weinige regen weten ze toch een hoop modderpaadjes te verzamelen. In de eerste RUC lus mogen we door rietvelden langs het kanaal lopen. Het kanaal passeren we de eerste keer met een pallet loop, een dekschuit (jawel, gewoon over het dek) en nog een klein stukje apenhang. Vervolgens een bosje in met nog de hindernissen, volgens mij is dit nieuw dit jaar. Vervolgens bij de brug terug over het kanaal, ook hier niet echt moeilijk. Over een stukje net (niet eens onderlangs!) een paar verticale touwen met de voetklem, en dan een apenhang in 3 delen. Toch zijn er hier ook atleten die in het water belanden. Genoeg spektakel dus voor de omstanders. Rick is een kwartier na mij gestart en weet me bij het boomstam hakken te passeren. Door het vele modderlopen krijg ik moeite om het tempo vast te houden, uiteindelijk sjok/wandel ik naar de eindhindernis. Deze oogt zoals gewoonlijk lastig maar is goed te doen. Ik finish op 2:24 en mag dan aan de hete boillon. Dave scoort met 1:56 onder de twee uur. Alle Fit-Zeistenaren finishen met bandje, maar waar zijn de ouwe rotten toch gebleven? Bart had andere verplichtingen, Kim had wel ingeschreven maar ging toch liever naar een feestje en Glenn is nog niet hersteld van zijn Udenhoutse schouderblessure. Kees is er niet, maar er loopt wel iemand onder zijn naam mee zodat hij toch wordt genoemd in de voorlopige uitslag. Gelukkig weet Helga de eer hoog te houden door bij de BSC als 4e te eindigen (en als 1e veteraan). Michel Hagebeek finisht als 2e koppel op 1:59, ook hier hulde. Sigrid eindigt helaas net naast het erepodium als 4e. Wil je weten wat Annemarie, Eva, Inger, Johan, Jonna, Rick en Sanne hebben gelopen, kijk dan op de site van Vollenhove want de voorlopige uitslagen staan er al.