Het Ardennenweekend, samengevat in een paar korte statements:
– sleuteltje 10 was niet nodig!
– ook de biereend heeft de Ardennen gehaald (bergopwaarts met 60 km per uur)
– Eelco kende ons nog en heeft beloofd nooit meer mee te komen trainen!
– goede mountainbikes en een pittige route
– de toggle naar boven was voor velen een brug te ver
– Jeffrey, Dennis, Bart, Jeanine en Niels kwamen wel boven
– de te kloppen tijd voor komend jaar is 53.9 seconden
– de adventureracers wonnen van de padvinders bij de kompasdoorsteek (maar waren minder avontuurlijk bezig)
– we weten nog niet zeker wie de moordenaar was
– ook de spelleider raakte na een paar wodkaatjes de draad kwijt
– de wodka kwam in ieder geval uit de Oekraïne
– de evenementencommissie was vergeten de keien uit de rivier te halen
– het kajakken was dus meer schuren over keien, dan peddelen
– Josee en Jessica hebben hun ruime voorsprong geen moment in gevaar zien komen
– Jeffrey heeft zijn onderwatercamera getest en het resultaat zullen we binnenkort bewonderen
– ook Rob heeft de onderkant van de boot bekeken, terwijl hij eigenlijk een vliegtuig aan het spotten was…
– misschien was het wel een watervliegtuig?
Samengevat: Het was Mooij!
Uitgebreide verslagen en fotorapportages zullen volgen.
Eerste foto’s: http://www.flickr.com/photos/fitzeist/tags/ardennen2007/
De duatlon is terug. Na afwezigheid van zes jaar is weer tijd voor een duatlon. Op zaterdag 13 oktober om precies 11.00 uur start de eerste ATB in de inmiddels 7e Fit duatlon.
De duatlon gaat over 9 km mountainbiken op het mountainbike parcours van Staatsbosbeheer in Austerlitz en 3 km lopen ronde de atletiekbaan Dijnselburg.
Zowel het fietsen als het lopen wordt als individuele “tijdrit” afgewerkt. De eerste deelnemer start om 11.00 uur op het mountainbikeparcours, de volgende deelnemer een halve minuut later, enz.
Er wordt gestart op basis van vorige uitslagen, de snelste fietser rijdt eerst, de tweede daarna enz.
Na de mountainbikerit (duur: tussen de 15 en 25 minuten) rijdt de deelnemer op eigen gelegenheid en op de fiets naar de atletiekbaan.
Een uur na de start van het fietsgedeelte, om 12.00 uur, starten de eerste tien deelnemers voor het lopen. Er wordt gelopen en groepjes van tien atleten. De eerste tien fietsers eerst, om 5 over 12 de volgende tien enz.
Diegene die de minste tijd nodig heeft om de beide parcoursen af te leggen is de winnaar.
De mountainbike route is te vinden op het terrein van Staatsbosbeheer aan de Woundenbergseweg richting Woundenberg, even voorbij het KNVB-sportcentrum (rechts), de afslag Austerlitz (ook rechts), net voorbij het dierenasiel (links) aan de linkerkant van de weg. De route is aangeduid met witte, schuin afgezaagde paaltjes die voorzien zijn van een rode afbeelding van een fietsen. Als je moe bent zie je niet alle paaltjes direct dus het is verstandig om voor 13 oktober een proefrit te maken. Verkeerd rijden tijdens de duatlon is voor eigen verantwoording.
Het parcours is opengesteld voor wandelaars, dus houdt daar rekening mee. Mountainbiken is niet zonder gevaar, dus een veilige fietshelm is een “must”. De organisatie is niet aansprakelijk voor eventuele schade en ongevallen.
Aanmelden t/m woensdag 10 oktober via fonspennings@planet.nl
Eindelijk kwam het er dan van. Na jaren de verhalen, van vooral Aalt, te hebben aangehoord besloot ik (ik = Micha) om dit jaar serieus met Aalt mee te gaan om samen de prut in te duiken. Qua weer beloofde het in ieder geval een superdag te worden en om ca. 10:30 sprongen we dan ook op de fiets om vol goede moet, onder een strak blauwe hemel en de sterke verhalen van Aalt, richting Haarzuilen te gaan.
Eenmaal aangekomen in Haarzuilen troffen we al snel een derde Fitter en wel vriend Han met enkele supporters. Dat het een serieuze Prutrace zou worden werd al snel duidelijk. De plaatselijke brandweer was een douchesysteem aan het bouwen in één of andere voederbak van een boerderij zodat elke deelnemer achteraf, onder het genot van een 300bar spuitende brandweerslang, de prut van zijn/haar lijf kon laten spuiten.
Onder leiding van Aalt, de ervaren Pruter, begonnen we met een rustige warming-up tevens parcoursverkenning. Naast een negental boerenslootjes was het uiteindelijk een bak van tien bij drie meter, tot kniehoogte gevuld met prut uit de plaatselijke weilandslootjes, die ervoor zorgt dat de naam Prutrace de enige juiste naam is voor deze race. Het parcours bleek in het totaal máár ca. 4km te zijn (drie rondjes). Een eitje dus zou je zeggen…
Om 12:00 was het dan zover. Een vijftigtal deelnemers hadden zich aan de start gemeld voor de serieuze wedstrijd. En met de spanning in onze lijven liepen we als een stel dolle jonge honden de prut te gemoed. Al snel zag ik Aalt enkele tientallen meters voor me lopen die ik als tweede de eerste sloot in zag springen zoals je Tom, van Tom&Jerry, ziet springen als zijn kont in de fik staat. Maar dat was ook vrijwel het laatste wat ik me van Aalt tijdens de wedstrijd kan herinneren.
(meer…)
Atleten,
Nou moet ik dan ook maar ff mijn ervaring weergeven van mijn eerste RUC run, die van Udenhout zondag jl..
Prachtig weer voor de tijd van het jaar en in vergelijking met het regenachtige, sombere weer van vandaag.
Een hele mooie, volgens mij niet al te moeilijke run. Veel gecombineerde oefeningen die allemaal net wat leuker maakten.
Ik was aardig op dreef en het ging allemaal voorspoedig. Helemaal toen ik werd ingehaald door Helga, die werkelijk als een beest over de hindernis ging en mij later nog adviezen heeft gegeven.
Bij de Apenhang beukenbos (12) werd door een jurylid mij een oor aangenaaid. Zij vond dat ik het touw aan het einde niet had aangeraakt. Gevolg was dat ik zonder discussie de oefening maar opnieuw heb gedaan. Na een voortreffelijke oversteek mijn weg vervolgd en de rest zonder al te veel problemen genomen.
Echter, de allerlaatste hindernis was voor mij de ‘doodsteek’. In dit geval niet dood, maar wel het onderdeel waarbij ik gewond ben geraakt (zie foto: http://www.flickr.com/photos/fitzeist/1395937903/).
Nou is dat niet zo erg, want die wond geneest wel en dan zie je er niets meer van. Maar mijn bandje werd mij fgenomen!!!! Kijk en daar maak je deze survivalrunner in spé wél ‘dood’ mee…. Ik kan niet beschrijven hoeveel pijn het doet als je bij de ALLERLAATSTE hindernis (na twee pogingen) je bandje moet afstaan….
Al met al een hele mooie run en een schitterende ervaring. Een aanrader voor degene die hem nog niet hebben gedaan..
Sportieve groet,
Glenn.
ps. Voorlopige uitslagen zijn te vinden op: http://www.survivalrunudenhout.nl/
