Kootstertille rap en krachtig
Bij deze een korte terugblik op de TSC run van Kootstertille.
De dag begon met weersomstandigheden waarvoor zelfs de meest gretige survivalliefhebber lichtjes terugdeinst… harde wind en regen.. maar ja hoor: na regen komt zonneschijn.. zo ook zondagDus na door een modderig ontvangstterrein het wedstrijdshirt te hebben bemachtigd kon de run beginnen.
Het beloofde een leuke run beginnend met een loopronde met een metalen hoepel, viel eigenlijk best mee.
Vervolgens enige kleine swings die door het sterk modderige parcours nog aardig pittig waren… ja touwen worden erg glad van modderige schoenen!
Verder leuke hindernissen bij het grote viaduct over het kanaal, nog niet al te moeilijk.
De eerste lastige hindernis was het grote tarzanparcours 3 lange zwaaien in losse touwen, op zich niet al te lastig maar je moet wel goed timen! Daarna volgde een groot net boven de vaart,
zoiets is meestal een eitje maar dan moet je wel goed op de kant afstappen en niet zoals ik tussen kant en wal of te wel kopje onder…. maar goed dan heb je meteen een reden wat harder te rennen
De run vervolgde door vele korte en soms wat langere hindernissen, opvallend waren de krachtige, hoge instap/optrekken en overpak varianten… ik voelde wel dat een tweede ronde dit soort obstakels wel eens konden gaan opspelen.. en ik had gelijk bleek in ronde twee.
Op een gegeven moment 3 swings bij elkaar waarvan 1 een dun zeer glad touw (modder grr) met ring op +- 1.30m hoogte stond een groepje zwarte shirts (TSC) zichtbaar vermoeid! Ook voor mij bleek het een lastige hindernis, maar met wat handigheid en hulp van het tweede touw kwam ik er ook overheen. Het geeft altijd extra moed als je een lastige hindernis haalt want dan valt de rest mee ha ha
Het vervolg van de run verliep dan ook goed, al vereiste de laatste viaduct onderdoor oversteek weer flink wat handigheid… het lucifertje (want de boomstammetjes stelden weinig voor) moest mee over de hindernis. Op zich niet al te moeilijk met het hulptouw alleen de hindernis bleek wel eigenaardig verdeeld, de laatste balk die gepasseerd moest worden hing wel erg ver! Maar niet als een andere survivalaar erin hing, dus je moest gewoon weer goed timen
De laatste loodjes van run waren goed te doen en de eindhindernis was pittig maar schappelijk!
Omdat er maar 15 ipv 18-20km hoefde te worden gelopen was ieders eindtijd ook een stuk gunstiger dan anders… lang geleden dat ik rond 2,5 uur over een TSC gedaan heb!
Timo behaalde zelfs een keurige 9e plek in (ik meen) 2.13, ik was ook dik tevreden met mijn 13e positie (2.33), niet eerder gelukt dit jaar.
Kortom Kootstertille is een leuke, mooie soms pittige maar zeker snelle run…
Volgend jaar dus weer
Groeten
Janco