Udenhout 2008

Udenhout, echte survival zoals het bedoeld is!

Prima weersomstandigheden, een schitterend parcours en afschrikwekkende hindernissen… zeker als je TSC loopt en weet dat je de meeste hiervan in de tweede ronde nog eens moet doen!
Ik ben een zogenaamde mooiweersurvivaller althans dat ingrediënt waardeer ik toch altijd wel,
Het tweede ingrediënt: een mooi parcours stimuleert het plezier van het sporten in de vrije natuur, het laatste en voor survival toch het meest ‘smaakmakende’ ingrediënt: afschrikwekkende hindernissen daarentegen heeft een dubbeleffect enerzijds de enorme uitdaging, anderzijds de angst dat als het niet lukt het een nog veel zwaardere middag gaat worden….

Gelukkig is gisteren door het FIT TSC team (Timo, Ries en ondergetekende) goed gepresteerd en zijn de bandjes, waarvoor dit keer keihard is gestreden, om de pols gebleven. Voor de meeste was het ook een middag van lange adem want de tijden liegen er niet om: de eerste fit TSC-er op 3 uur 46 minuten… tja da’s waar voor je geld!

Wat waren nu zoal de mooie hindernissen in Udenhout?
Wel eigenlijk te veel om op te noemen… lange, lange apenhangs.. apenhang slingertouwen, apenhang korte touwtjes, de ‘kraanhindernis’ en een laten we het zeggen een zeer pittig kasteellaantje… waar volgens mij ook de sterkere deelnemers toch aarzelend aan begonnen… jammer dat de streeftijd niet gehaald werd want ik moet zeggen dat ik genoten heb van deze run.

Ook voor het RUC was dit een zware run en ik geloof dat niet alle fitters het gelukt is de band te behouden, jammer maar ja het blijft survival… toch heeft iedereen denk ik er wel weer een mooie ervaring erbij van wat deze sport nu eigenlijk is… uitdagend!!!

Kortom nu heel snel herstellen voor Boerakker… want dat is al over 5 dagen $%#*&^^!%$%#!!$?..

Maar eerst nog nagenieten van de spierpijn

Groeten

Janco

Falke Raid the North

Adventure Race, of Mountainbike marathon?

(onderstaande foto’s zijn gemaakt door René Schraa)

stoepa in Friesland (boedhistische tempel)

Elwin en Wodi op weg naar de winst

met knipkaart bij het bruggetje van Bartlehiem 

Voorafgaande aan de Falke Raid the North waren de meningen over de voorgaande editie verdeeld. De vorige editie vertoonde nog wat organisatorische foutjes, maar het landschap zou wel prachtig zijn!

Vol goede moed en in de veronderstelling dat de organisatie wel had geleerd van de voorgaande editie vertrokken Ries en ik richting het hoge noorden. Bij de jeugdherberg stonden al diverse campers en een aantal tenten, waaronder die van Elwin en Wodi. De tent was snel opgezet en we konden nog een hapje eten  (heerlijke pasta van Jolanda).

De start was een half uurtje uitgesteld vanwege een probleempje met een buitenboordmotor. Maar om half 10 in de avond mochten we dan toch van start met een boomstam door het bos naar de eerste special task, een apehang of boomdoorsteek. Het teammaatje mocht daarna en haalde die stam weer op. Terug was het nog houthakken en een toggle, voordat we de kaarten kregen voor het orientatiegedeelte.

In een lekker tempo doken we het bos in en vonden al snel de eerste punten. Cruciaal was CP10, vanaf hier was een richting aangegeven waarbij je overging van de topografische kaarten naar google-maps. De punten op de google-maps waren bonuspunten. Helaas was CP10 niet meer te vinden en dus schoten we de richting zonder knipje in de stempelkaart. Rechttoe rechtaan banjerden we de rietvelden in, waarbij het riet af en toe boven ons uitsteeg. Het eerste bonuspunt werd uiteindelijk bereikt, maar daar was de tijd zo krap dat we direct omkeerden. Op de terugweg scoorden we nog enkele CP’s die we hadden laten zitten en we kwamen een kwartier voor de deadline terug bij de jeugdherberg. Nadat Ries twee keer raak schoot kregen we de kaarten voor de volgende dag. Direct tekenden we de punten in en na nog een paar pannekoeken konden we rond 3 uur onze slaapzak opzoeken.

De volgende ochtend om kwart over 5 ging de wekker. Al snel bleek dat we ’s nachts goed ons best hadden gedaan, met een vijfde plaats hadden we nog een half uur extra om ons klaar te maken voor de start. Elwin en Wodi hadden de nacht orientatie het beste gedaan en mochten nog iets later starten.

Om half 7 dus op de fiets en niet eerder dan half 8 ’s avonds er weer van af! 140 kilometer op de teller!!!! Tussendoor een gedeelte RUN-BIKE, een paar honderd meter zwemmen bij het bruggetje van Bartlehiem, een keertje abseilen, maar verder alleen maar fietsen. En dan ook niet, zoals beloofd, op onverhard terrein, maar grotendeels over het asfalt en slechts hier en daar een keer door het weiland of over de akkers.

Nee, dat had de organisatie heel slecht geregeld. De afstanden waren veel te groot en alle leuke onderdelen vervielen daardoor. Uiteindelijk mochten maar 4 teams starten met kanovaren en ook alleen door CP’s over te slaan. Het had zo simpel en mooi kunnen zijn alleen al door de route in omgekeerde volgorde uit te zetten, zodat iedereen kon kanovaren. Van het hele Lauwersmeer hebben we nauwelijks iets gezien. Die zeedijk daarentegen kennen we nu wel, wat ongelooflijk saai!!!

Gelukkig hadden we mooi weer en wonnen Elwin en Wodi. Dat is dan wel weer leuk. Tuurlijk het landschap was prachtig en het bezoek aan de Stoepa was ook leuk, maar het was dus helaas niet wat ik me bij een adventure race voorstel. De organisatie heeft dus niet geleerd van de vorige editie en dat is erg jammer, want de mogelijkheden zijn er in Friesland wel degelijk om een mooie adventure race op te zetten.

Niels

Ook Elwin heeft een verslag geschreven:

http://www.teamxbionic.nl/

bericht van Diederik