Eindelijk kwam het er dan van. Na jaren de verhalen, van vooral Aalt, te hebben aangehoord besloot ik (ik = Micha) om dit jaar serieus met Aalt mee te gaan om samen de prut in te duiken. Qua weer beloofde het in ieder geval een superdag te worden en om ca. 10:30 sprongen we dan ook op de fiets om vol goede moet, onder een strak blauwe hemel en de sterke verhalen van Aalt, richting Haarzuilen te gaan.
Eenmaal aangekomen in Haarzuilen troffen we al snel een derde Fitter en wel vriend Han met enkele supporters. Dat het een serieuze Prutrace zou worden werd al snel duidelijk. De plaatselijke brandweer was een douchesysteem aan het bouwen in één of andere voederbak van een boerderij zodat elke deelnemer achteraf, onder het genot van een 300bar spuitende brandweerslang, de prut van zijn/haar lijf kon laten spuiten.
Onder leiding van Aalt, de ervaren Pruter, begonnen we met een rustige warming-up tevens parcoursverkenning. Naast een negental boerenslootjes was het uiteindelijk een bak van tien bij drie meter, tot kniehoogte gevuld met prut uit de plaatselijke weilandslootjes, die ervoor zorgt dat de naam Prutrace de enige juiste naam is voor deze race. Het parcours bleek in het totaal máár ca. 4km te zijn (drie rondjes). Een eitje dus zou je zeggen…
Om 12:00 was het dan zover. Een vijftigtal deelnemers hadden zich aan de start gemeld voor de serieuze wedstrijd. En met de spanning in onze lijven liepen we als een stel dolle jonge honden de prut te gemoed. Al snel zag ik Aalt enkele tientallen meters voor me lopen die ik als tweede de eerste sloot in zag springen zoals je Tom, van Tom&Jerry, ziet springen als zijn kont in de fik staat. Maar dat was ook vrijwel het laatste wat ik me van Aalt tijdens de wedstrijd kan herinneren.
(meer…)
Atleten,
Nou moet ik dan ook maar ff mijn ervaring weergeven van mijn eerste RUC run, die van Udenhout zondag jl..
Prachtig weer voor de tijd van het jaar en in vergelijking met het regenachtige, sombere weer van vandaag.
Een hele mooie, volgens mij niet al te moeilijke run. Veel gecombineerde oefeningen die allemaal net wat leuker maakten.
Ik was aardig op dreef en het ging allemaal voorspoedig. Helemaal toen ik werd ingehaald door Helga, die werkelijk als een beest over de hindernis ging en mij later nog adviezen heeft gegeven.
Bij de Apenhang beukenbos (12) werd door een jurylid mij een oor aangenaaid. Zij vond dat ik het touw aan het einde niet had aangeraakt. Gevolg was dat ik zonder discussie de oefening maar opnieuw heb gedaan. Na een voortreffelijke oversteek mijn weg vervolgd en de rest zonder al te veel problemen genomen.
Echter, de allerlaatste hindernis was voor mij de ‘doodsteek’. In dit geval niet dood, maar wel het onderdeel waarbij ik gewond ben geraakt (zie foto: http://www.flickr.com/photos/fitzeist/1395937903/).
Nou is dat niet zo erg, want die wond geneest wel en dan zie je er niets meer van. Maar mijn bandje werd mij fgenomen!!!! Kijk en daar maak je deze survivalrunner in spé wél ‘dood’ mee…. Ik kan niet beschrijven hoeveel pijn het doet als je bij de ALLERLAATSTE hindernis (na twee pogingen) je bandje moet afstaan….
Al met al een hele mooie run en een schitterende ervaring. Een aanrader voor degene die hem nog niet hebben gedaan..
Sportieve groet,
Glenn.
ps. Voorlopige uitslagen zijn te vinden op: http://www.survivalrunudenhout.nl/
De Outdoorchallenge.
De outdoorchallenge was dit jaar de wedstrijd waar gestreden werd voor de NK titel. We waren met 3 teams aanwezig om in verschillende catergorien voor de prijzen te gaan. De NK titels waren helaas nét niet voor ons weggelegd. Elwin en Harm eindigden op de tweede plek, waar ze -gezien het wedstrijdverloop- dik tevreden mee waren. Kersverse Fitter Wouter-Dirk verdedigde samen met Michiel hun titel op het Nederlands Studenten Kampioenschap. Ook zij moesten genoegen nemen met de 2e plaats, want het team van All-Terrain wist ze net te kloppen. Birgit beleefde samen met haar kersverse race-partner ook een gezellige dag.
Harm
