Raid XL

Er waren weer behoorlijk wat Fitters actief bij de Raid XL in België. Helaas kwamen ze er niet allemaal even Fit vandaan, maar dat heb je soms. Gert goot zijn belevenissen in de vorm van een verslag, wat je hier kunt vinden.

Verslag boogschietavond Almere

Rond 20.00 uur begonnen we met 13 leden (Marc, Mark, Vincent, Dennis, Glenn, Marten, Micha, Alexandra, Timo, Kees, Michel, Han, Boyke) met een bak koffie en plak cake. Gevolgd door een verhaal van onze oude Den Helder Maastricht teamcaptain Hans Keijser. Hans is regiovoorzitter en oud-bestuurslid van de boogschutterij Almere. Hij had voor onze Hans Mooij speciaal de kleding van de sponsor Lopital aangetrokken maar Hans heeft hier niet van kunnen genieten. Een promotiefoto is gemaakt en voor Hans bewaard. Daarna vertelde Hans over de geschiedenis van het boogschieten, wat over de boogschutterij Almere, gebruikte materialen, veiligheidsmaatregelen en Hans vertelde trots over de kampioenen die zij in huis hebben. 

Boogschieten blijkt een intensieve sport te zijn. Pijlen worden met 300 km verschoten en de maximum afstand is 90 meter. De bogen zijn superkostbaar en schieten is een kunst. Na een paar rondjes inschieten met een recurve boog onder begeleiding van Hans, Robert en twee kampioenen van de club, kregen we een demonstratie van de kampioenen en na een korte pauze met een hapje maakten wij ons op voor een kleine competitie. 

Marten was in vorm en zorgde voor de enige volle bak van die avond (3 pijlen in de 10) . Na 5 x 3 verschoten pijlen werden de punten bij elkaar opgeteld en werd de poedelprijs uitgereikt aan Dennis, de middenprijs aan Michel en de hoofdprijs aan Marten. 

Tijdens de  cooling-down aan de bar van het gezellige clubhuis hebben we afgesproken om volgende jaar weer iets met boogschieten te organiseren. Hans Keijser heeft aangeboden de mannen die aan het RUC en TSC deelnemen nog een eens op de club onder handen te nemen. Bestuurslid regelt via een vriend een workshop Run-Archery (rennen en schieten) 

Onder de deelnemers was ook een kleine Hiawata (Boyke). Hij  heeft ook wat pijlen verschoten met een boog op maat.

De foto’s van deze avond zijn hier te vinden en op: http://www.flickr.com/photos/fitzeist/tags/almere/.

Michel

Familie-reunie in Winterswijk

Zelden zo veel Geuijens in 1 survivalrun meegemaakt! De opmerking van de organisator bij inschrijving, dat de familierun specifiek voor families was en niet gezien moest worden als een groepsrun, zorgde er voor dat de bloedlijnen binnen de groep eens onder het vergrootglas werden gelegd. Conclusie: ze zijn allemaal aangetrouwd, achterneef en achternicht en de schoonzoon van de broer van mijn opa!

Zoals gebruikelijk had men in Winterswijk voor het mooie weer en de fantastische natuur gezorgd. De start was op een bomvolle camping, waar we vanwege de grootte van onze “familie” in twee groepen van start gingen. Veel duitsers op de camping, maar ook veel duitse deelnemers aan de survivalrun!

Al bij de tweede hindernis  waren we weer 1 groep. Zo gingen we op weg naar het oude bosbad, wat voor de gelegenheid weer even was opengesteld. Eerst een stuk kajaken, waarbij introducee Mark liet zien hoe je moet eskimoteren. Helaas voor hem zat er geen spatzeiltje op zijn kajak en konden we de boot gaan legen op de kant. De toggle in het bosbad was weer een groot feest.

Net als vorig jaar zat ook nu weer die spannende duiker in de wedstrijd. Je past er net in en het ding is oneindig lang. Eenmaal er in zie je niets meer, totdat je er weer uitkruipt. Zelfs de meest doorgewinterde survivalaars hebben respect voor deze hindernis. Er waren er zelfs, zelfs binnen onze groep, die deze claustrofobische hindernis hebben overgeslagen!

Halverwege het prachtige parcours belandden wij op het trainingsparcours van UBCRO. Ze hebben het daar prima voor elkaar in het bos. Behalve de vele hindernissen die we voor de wedstrijd moesten doen, deden Alex en ik er nog een schepje bovenop door alle overige hindernissen buiten de wedstrijd om ook mee te nemen. Zo hing daar een apehang van zo’n 50 meter lang! Eitje natuurlijk voor de mannen van het lange werk.

Na het trainingsbos had de groep zich weer verzameld bij een volgend hoogtepunt: Jessica was uit haar broek gescheurd! En Mark probeerde het een en ander weer te bedekken met rood-wit lint waarmee het parcours en de hindernissen waren uitgelint. Op mijn vraag wat er was gebeurd, kwam geen eenduidig antwoord. Wij denken nu dat de gorilla uit Blijdorp naar Winterswijk was gekomen…

Na nog vele leuke en afwisselende hindernissen bereikten we de finish waar we in de eindhindernis nog een showtje weggaven. Samenvattend was het een erg leuke en gezellige dag in prachtige natuur met veel gevarieerde en ook spannende en spectaculaire hindernissen. Ik zou zeggen volgend jaar weer!