Terwijl andere Fit-leden zich vermaakten met de strongman run deed ik 28 en 29 maart mee met de Den Helder Maastrichtloop. Dit is een estafette(hard)loop over een afstand van 417 km. Na vorig jaar last minute in gevallen te zijn leek het me dit keer leuk om een keer de hele afstand te doen.
Hans Mooij organiseerde dit spektakel tot in de puntjes voor Lopital, BSI bomenservice en natuurlijk leden van Fit!
Vrijdag werd er verzameld bij BSI bomenservice in Baarn waar de eerste pasta van dit weekend gesoupeerd werd, er zou nog veel volgen. Na het bestickeren van de volgauto’s en het inladen van de vrachtwagen die dienst zou doen als slaapruimte/kantine/vervoer was het op naar Den Helder waar we in sporthal “de draaikolk” een paar dikke matten als slaapplaats vonden. Dankzij de meegenomen oordopjes had ik geen last van het gesnurk van anonieme teamgenoten zodat ik toch de volle 4 uur slaap kon pakken die we nog hadden voor het ontbijt dat om 3 uur gepland was.
Om half 5 klonk het startschot en ondanks dat het natuurlijk helemaal geen zin heeft om in het begin van een wedstrijd die 33 uur gaat duren al te gaan lopen rennen kwam de oerjager toch in ons boven zodat we de eerste 10 uur een gemiddeld tempo liepen van maar liefst 14,5 km/uur.
We hadden ons in 2 teams van 6 personen verdeeld die omstebeurt een “shift” van 1 a 1,5 uur draaiden. Binnen de shift liepen we omstebeurt één kilometer voorafgegaan door 1 km op de ATB om de spieren warm te draaien en een kilometer ATB erna om de spieren los te fietsen.
In het begin was de korte afstand van 1 kilometer nog een beetje onwenning om een goed tempo te kiezen wat je een kilometer vol kon houden, later werd dit steeds meer routine.
Het parcours liep door een aantal prachtige stukken van Nederland, je hoeft dus echt niet ver te gaan om mooie natuur te zien. Van de Duinen in Noord Holland langs de Linge en de Vecht via de Peel naar het prachtige Limburgse heuvellandschap. Leuk vond ik om door mijn woonplaats IJsselstein te lopen en een deel van mijn vaste 10 km rondje nu als deel van deze wedstrijd te lopen.
Het meest memorabele stuk vond ik toch wel de nacht, wanneer je al meer als 15 uur bezig bent en je de slaap uit de ogen wrijft terwijl je door stikdonkere Brabantse landschappen rent. De incidentele kroegganger die je tegenkomt kijkt zijn ogen uit als de karavaan langs komt rijden.
Rond de klok van 4 gaat de radio in de volgauto van de partyzender via de afterparty door naar de nachtprogrammering en zo komt het dat ik nu weet hoe je het beste aan je ouders kunt vertellen dat je geaardheid niet helemaal is zoals de natuur het bedoeld heeft (antwoord: via een brief).
Wanneer de zon opkomt ligt de grootste afstand achter ons en komt het doel Maastricht steeds dichter bij, dat we daarvoor nog ruim 140 km af moeten leggen lijkt niemand te deren. De laatste 30 km word er een nieuwe techniek toegepast: Alle lopers zitten in auto’s die mee rijden. De te lopen afstand per loper wordt ingekort tot 500 m. Prachtig om te zien hoe iedereen de laatste (geforceerde) spurtjes er uit perst en soms nog met onvoorstelbare snelheden de heuvels opkoerst.
Het laatste stuk door Maastricht lopen we met zijn allen, in een eindtijd van 32 uur en 20 minuten komen we dan als groep over de finish. Van alle groepen hebben we de 2e eindtijd! Teamcaptain Hans kan voor het team een mooie glimmende bokaal in ontvangst nemen. Het was een supergezellige happening die dankzij Hans, Vof het Ei en vele vrijwilligers van zowel de organisatie als voor ons team mogelijk werd gemaakt, nogmaals hartstikke bedankt!
Erik Birkhoff
Meer foto’s staan hier: slideshow