Op dinsdag 27 januari gebeurde het onvermijdelijke… alweer was het onze jongens gelukt om een bijl ter ziele te helpen. En niet zomaar een bijl! Nee, dit was lange tijd onze super-bijl. De vorige bijlen sneuvelden al na enkele trainingen en zelfs al na één training. Deze bijl, met kunststof steel, ging heel wat langer mee. Maar wat schetst onze verbazing? Dit keer was het niet de steel die het liet afweten…nee… het was de bijlkop zelf.
Onze ijzervreters sloegen er een hele hap uit! Het ontbrekende stukje staal zit nog in het hout. Helaas kon ik de foto hiervan niet van mijn telefoon downloaden (foutmelding).
