Zelden zo veel Geuijens in 1 survivalrun meegemaakt! De opmerking van de organisator bij inschrijving, dat de familierun specifiek voor families was en niet gezien moest worden als een groepsrun, zorgde er voor dat de bloedlijnen binnen de groep eens onder het vergrootglas werden gelegd. Conclusie: ze zijn allemaal aangetrouwd, achterneef en achternicht en de schoonzoon van de broer van mijn opa!
Zoals gebruikelijk had men in Winterswijk voor het mooie weer en de fantastische natuur gezorgd. De start was op een bomvolle camping, waar we vanwege de grootte van onze “familie” in twee groepen van start gingen. Veel duitsers op de camping, maar ook veel duitse deelnemers aan de survivalrun!
Al bij de tweede hindernis waren we weer 1 groep. Zo gingen we op weg naar het oude bosbad, wat voor de gelegenheid weer even was opengesteld. Eerst een stuk kajaken, waarbij introducee Mark liet zien hoe je moet eskimoteren. Helaas voor hem zat er geen spatzeiltje op zijn kajak en konden we de boot gaan legen op de kant. De toggle in het bosbad was weer een groot feest.
Net als vorig jaar zat ook nu weer die spannende duiker in de wedstrijd. Je past er net in en het ding is oneindig lang. Eenmaal er in zie je niets meer, totdat je er weer uitkruipt. Zelfs de meest doorgewinterde survivalaars hebben respect voor deze hindernis. Er waren er zelfs, zelfs binnen onze groep, die deze claustrofobische hindernis hebben overgeslagen!
Halverwege het prachtige parcours belandden wij op het trainingsparcours van UBCRO. Ze hebben het daar prima voor elkaar in het bos. Behalve de vele hindernissen die we voor de wedstrijd moesten doen, deden Alex en ik er nog een schepje bovenop door alle overige hindernissen buiten de wedstrijd om ook mee te nemen. Zo hing daar een apehang van zo’n 50 meter lang! Eitje natuurlijk voor de mannen van het lange werk.
Na het trainingsbos had de groep zich weer verzameld bij een volgend hoogtepunt: Jessica was uit haar broek gescheurd! En Mark probeerde het een en ander weer te bedekken met rood-wit lint waarmee het parcours en de hindernissen waren uitgelint. Op mijn vraag wat er was gebeurd, kwam geen eenduidig antwoord. Wij denken nu dat de gorilla uit Blijdorp naar Winterswijk was gekomen…
Na nog vele leuke en afwisselende hindernissen bereikten we de finish waar we in de eindhindernis nog een showtje weggaven. Samenvattend was het een erg leuke en gezellige dag in prachtige natuur met veel gevarieerde en ook spannende en spectaculaire hindernissen. Ik zou zeggen volgend jaar weer!