verslag van Mark van Zeijl
En daar sta je dan bij de start van 12 km recreatierun in Harreveld. Na het koppel Alex en Mark te hebben uitgezwaaid, mag ik beginnen. Ik wilde wel eens weten of ik, na een seizoen BSC, klaar was voor de RUC. De fanclub langs de lijn, plakkerig weer met 26 graden, storm, regen en hagel als voorspelling boven het hoofd, gaan we beginnen.
Het begin gaat prima, geen gekke hindernissen (behalve een heel modderig net) loop ik soepeltjes met een aantal mannen van mijn startgroep. Bij het boogschieten ontdek ik dat de training in Almere toch wel heel diep is weggezakt, maar omdat de postbemanning niet wil dat ik afga voor de ogen van mijn dochters, mag ik drie pogingen wagen. Maar ik moet toch wel wat oefening zien te krijgen. Swingovers en heel veel apenhang, maar ik loop lekker en op meer dan de helft van de afstand blijkt ik pas 1 uur en 10 minuten bezig te zijn, het gaat goed. Dan haal ik Alex en Marc in, maar zij willen de run graag samen met de bezem man uitlopen dus dat telt niet echt. Na een heel modderige sloot met net (volgens mij hebben ze speciaal patent op de Harreveldse modder, je krijgt het nooit meer uit je kleren) een swingover met een soort wasbordjes, eigenlijk veel armkracht want je voeten kan je er niet echt in kwijt.
En dan komen de klappen, bij de combi hindernis met autobanden, een lange apenhang langs een drietal bomen, en een klim op een plastic buis, val ik uit de entertouwtjes, dus met zware armen nog een keer, na nog een stukje apenhang kom ik meer vallend dan afdalend naar beneden, gelukkig nog wel met bandje. De lucht wordt nu wel heel donker, en de hindernissen steeds moeilijker. De laatste kilometer valt het tempo hard terug, maar dan komt toch de eindhindernis in zicht, hoewel niet heel moeilijk, valt deze toch heel zwaar doordat de batterij leeg is. Vanwege het onweer is de kraan omlaag gehaald, en mogen we het net bovenlangs doen in plaats van onderlangs.
Met de lang verwachte afkoelende bui finish ik op mijn tandvlees, met 3 uur en ongeveer 10 minuten op de klok. Op de felicitaties van Bart kan ik nauwelijks meer reageren, IK BEN OP! Ga ik nou volgend jaar de RUC lopen? Mmm, daar ga ik maar eens een nachtje over slapen. Wel voldaan omdat ik met bandje binnen ben gekomen. En dat is toch weer een forse verbetering met de 12 km koppelrun in Udenhout, die ik aan het begin van het seizoen liep en welke mij, na inlevering van het bandje, toch nog meer dan 4 uur kostte.
Mark
Veel foto’s op: http://www.oostgelrenieuws.com/nieuws/