De schipbeeksurvivalrun is een wedstrijd met een lange historie, maar voor velen toch nog onbekend, omdat men tot voor enkele jaren nog niet onder de vlag van de Survivalbond de wedstrijden organiseerde. Ik kwam er ook voor het eerst (en heb met mijn eerste wedstrijd in april 1991, minstens zo’n lange survivalhistorie als de Schipbeeksurvivalrun).
Vooraf verbaasde ik mij over de lengte van slechts 9 km. Is dat wel genoeg voor een RUC??? Wel 50 hindernissen, dus 5,5 hindernissen per kilometer. Het weer was goed en Keti en Jonathan hadden er ook zin in. In de kleedkamer deden de meeste deelnemers een thermoshirtje aan. Vooraf was ik het niet van plan, maar ik liet me beinvloeden en deed het thermoshirtje toch ook maar aan.
In de een na laatste startgroep liet ik iedereen voor me gaan. Uit ervaring weet ik dat ik ze bij de net even iets lastiger hindernissen wel weer op veeg. Na drie hindernissen kon dat thermoshirtje weer uit en bij Keti in de tas, veel te heet. In het begin van het parcours was een mooie tarzanzwaai met tarzangeluid! Erg leuk en de complimenten aan de dj bij die hindernis.
Zoals verwacht volgde de hindernissen kort na elkaar. Naarmate het parcours vorderde, nam de moeilijkheidsgraad toe. En al snel passeerde ik diverse andere deelnemers, met als klap op de vuurpijl in 1 keer 15 man bij de korte touwtjescombi in het extra RUC lusje. bij die combi vielen ze er bij bosjes uit en sloten weer aan in de rij. Om 1 of andere reden werd het rechterlaantje vrij gehouden, dus die was voor mij: er in, er door en er voorbij! Doei!!!
Ook de gladde paal was een lastig obstakel voor sommigen, maar weer niet voor mij… Een aantal lange apehangen en een combi in een kraan volgden en daar moest oa Johan zijn bandje afstaan. Vervolgens kort na elkaar diverse swingovers en andere hindernissen, voordat we mochten kanoen. Wat een snelle boten hadden ze daar liggen! Als laatst kregen we een stukje hout mee, wat naar de eindhindernis moest, en daar worden doorgehakt. Hier werden de mannen van de jongens gescheiden!!! Het verschil in dikte en zwaarte van de stammen was aanzienlijk, RUC’ers waren wel heel erg letterlijk de klos! Maar goed ook met dat bijltje hebben we eerder gehakt. De eindhindernis was leuk, midden in het dorp, waarna de bus op ons wachtte en ons naar de kleedkamers terugbracht.
Een prachtige run, goed georganiseerd en lekker warme douches aan het eind!
Ohja: Alex Kling heeft alles en iedereen verslagen bij de categorie Sprint!!!!
door Niels Geuijen