Ook Gert had na de NAAC voldoende energie over om zijn belevenissen op papier te zetten. Geniet van de belevenissen van de mannen die de FIT-AR op magistrale wijze wisten te winnen op de duistere wateren van de Biesbosch.
Hier vind je Gert’s verslag. (pdf)
Door: Elwin van der Gragt
Foto’s: René Schraa
Donderdagmiddag 1 November, de GSM trilt. “Hai, met Lisette” ik voel al nattigheid, “jij had toch ook graag de NAAC gedaan? Nou, ik ben dus ziek.” Verdraaid, zal je altijd zien. Heb het weekeinde juist helemaal volgeboekt. De officiele presentatie van ‘Ooghoogte’ (http://www.ooghoogte.net/), de vrucht van vele jaren kieken van twee van mijn beste vrienden, helpen met de BOTS (de jaarlijkse race voor student-klimmers) en zondag de TSC in Brugge, waar ik revanche zou nemen voor Neede.
Verslag 6e survivalrun Vollenhove
Zaterdag 10 november 2007
Niels en ik hebben als koppel meegedaan aan de suvivalrun in Vollenhove. Voor mij was het in ieder geval de eerste keer dat ik in Vollenhove kwam, dus ik was erg benieuwd naar het parcours en naar de omgeving. Ik raad iedereen aan om ook van de omgeving te genieten! Voor mijn vertrek uit Zeist had ik mijn tas goed volgestopt met allerlei kleding tegen het slechte weer, want in Zeist regende het hard en was de lucht nog erg grijs. Mij kon niets gebeuren. Nog even Niels thuis ophalen en vervolgens vol goede moed naar Vollenhove. Via Zwolle, omdat de routeplanner ons via de Flevopolder wilde sturen (ik was eigenwijs). Gelukkig had ik niet zo’n last van het feestje van de avond hiervoor, maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik nog een eindje terug moest fietsen.
Nadat wij in de nieuwbouwwijk van Zwolle nog heel eventjes een extra rondje rotonde moesten rijden en na het bezichtigen van het pittoreske Zwartsluis kwamen wij lekker op tijd aan in Vollenhove. Zo langzamerhand ontmoet je steeds meer bekenden tijdens wedstrijden, dus dat uurtje vloog voorbij. Niels heeft nog even kunnen brainstormen over de PR van ?De Bond? en ik had even lekker de tijd voor een kopje koffie. Wij waren nog net op tijd om Bart te zien vertrekken richting startvak. Succes Bart! Afijn, wij waren er klaar voor. Hoewel… Niels moest nog eventjes (!) naar de WC?
Om 12.15 uur moesten wij starten. Nèt niet gehaald! ? Wat flauw! Ze hadden niet even op ons gewacht 😉 En dat terwijl we nog bij het inlopen de trainingsmaatjes bespraken die soms wel een uur na de start pas in Neede arriveerden. Ach, Niels en ik hadden afgesproken dat wij kozen voor het plezier dus zonder gemor en met veel plezier haalden wij al gauw de eerste koppels van onze startgroep in. En eigenlijk ging het best goed. We hadden een lekker tempo en we genoten van het prachtige weer. In tegenstelling tot bij ons thuis, scheen hier de zon. Niels had het zelfs al warm! (bij mij duurt dat wat langer) Wij vonden het geen zwaar parcours, maar wel lekker gevarieerd. Het water was allerj@%#s koud maar het beetje opgesmeerde vet deed een hoop goed. Pas op het einde hadden wij wat last van onze handen zodat wij de touwen niet goed voelden. Dat maakte de eindhindernis iets lastiger dan verwacht, maar ja, wij werden wel beloond met een prachtig glimmende warmtedeken van aluminiumfolie (die wij later weer moesten inleveren helaas).
Na de finish zagen wij gelukkig nog meer survivalaars van onze groep: Michel, René, Bart en Ries. Verder waren wij wat magertjes vertegenwoordigd. Zonde hoor, want het was echt een leuke run!
Leuke bijblijvertjes:
– Zandzakloop: wij hadden keus uit een ruim assortiment, want onze startgroep had alles netjes teruggelegd;
– Kano varen: ik wilde een rondje om de boten varen maar Niels riep dat ik mijn boot ook gewoon naar de overkant (ergens rechts van mij) mocht varen;
– Boogschieten: altijd leuk!
– Combinatiehindernis met triangels: mocht ik 2x doen omdat ik niet zat op te letten en dus mis greep;
– Basaltblok sjouwen langs de waterkering (kliftloop): Prachtig uitzicht en weer eens wat anders dan een balk;
– De 2 duikers: wat was dat water koud. Voordeel was dat je niets meer voelde dus viel het eigenlijk wel weer mee;
– De vele akkers: super modderig, zuigend aan je schoenen;
– De combinatiehindernis bij de Kadoelerbrug: lekker hoog, mooie brug, lekker steil met een catcrawl langs het touw naar beneden roetsjen;
– Hout hakken: die rotstammetjes rolden telkens weg!
– Eindhindernis: wat viel die jongen geweldig mooi onder mijn ogen plat op zijn rug in het water! Het leek wel slow motion. (Volgens mij werd hij zenuwachtig van mij)
– Finish: lekker kopje bouillon! Èn een mooie glimmende deken van aluminiumfolie.
Op de website van de survivalgroep in Vollenhove zijn veel foto?s van de wedstrijd te zien. Helaas zijn Niels en ik niet zo fotogeniek, dus wij zijn niet te zien.
En ja we werden dus tweede!!!
Vincent
ps. foto’s van Ries in Vollenhove in actie via:
http://www.flickr.com/photos/fitzeist/sets/72157603131724086/